مراقبه و مدیتیشن با نام و صفت الهی حی و قیوم (به روش جاپا)
فایل صوتی توضیحات به همراه مراقبه و مدیتیشن با ذکر روز چهارشنبه
حی و قیوم
بسم الله الرحمن الرحیم
حی و قیوم یعنی چه ؟
به نام خداوند، خالق خلاق
خداوند حی و قیوم است، این یعنی چه؟
صفت حی و قیوم خداوند، همانطور که از کلمات اون پیداست یک عبارت به زبان عربی هستش، و از دیرباز این صفت پرمعنی رو به عنوان ذکر روز چهارشنبه بیان کرده اند.
ذکر روز چهارشنبه نمادی از همیشه زنده و جاویدان بودن خداوند می باشد و چقدر زیباست که در این روز با این صفت الهی ارتباط برقرار نماییم. و البته که مطمئناً می شود در هر روز و هر لحظه با یاد این صفت خداوندِ قدرتمند، همیشه زنده و جاویدان، متوجه این موضوع باشیم که همه چیز تحت نظارت دائمی اوست.
معنی صفت حی و قیوم :
اگر بخواهیم صفت حی و قیوم خداوند رو به زبان پارسی ترجمه و معنی کنیم، می تونیم با این معنی اون رو در ذهنمون مرور کنیم:
همیشه زنده و پاینده یا برقرار و همیشگی و یا حاضر همیشه در همه جا
ذکر یا حی و قیوم :
در مراقبه این روز قصد داریم با بالاتر بردن آگاهی مون و آشنایی عمیق تر و معنی صحیح تر عبارت یا حیُّ و یا قیوم به مراقبه و مدیتیشن بپردازیم.
امروز نیز ابتدا با تعریفی کوتاه نسبت به همیشگی بودن خداوند، که یکی از مهمترین صفت های اوست، شروع نموده، و نگاهی به محدود بودن عمر موجودات و همچنین ابدی بودن انسان ها خواهیم داشت، و سپس با ذکر مثال هایی، درخواست و دعای خود را بیان خواهیم نمود، و پس از آن با تکرار ذکر یا مانترای امروز به مراقبه و مدیتیشن نشسته، و سعی بر اتصالی قوی تر به آن صفت الهی خواهیم داشت.
پس شروع می کنیم :
توضیحات مختصر در خصوص صفت و ذکر حی و قیوم خداوند :
خداوند حیُّ و قیوم است،این چه معنی ای می دهد؟
بهتر است اینگونه شروع نماییم،
همه ما انسانها در حال تجربه ی زندگی در این دنیای مادی هستیم. انسان های قبل از ما هم این زندگی را تجربه کرده‌اند و افرادی که در آینده نیز پا به این دنیا می‌گذارند این زندگی مادی را تجربه خواهند نمود.
همه ما انسان ها، در مدت زمان زندگی و حضور خود در این عالم مادی توانایی‌های مشترکی داریم، مثل دیدن، شنیدن، لمس کردن، فکر کردن و حتی تخیل و تجسم کردن، البته که در مواردی استثنا شاید بعضی افراد برخی از این توانایی‌ها را بنا به دلیلی نداشته باشند، اما توانایی‌هایی مانند فکر کردن، تجسم کردن، و یا عشق ورزیدن، و حتی احساس کردن را می شود برای همه انسان ها ممکن بدانیم.
آیا تاکنون شده در تخیلات و تصویرسازی های ذهنی خود دنیا را بدون حضور خود تجسم کنید؟
پیشنهاد می کنم قبل از خواندن بقیه مطالب ، لحظه ای سعی کنید و ببینید که این کار را می توانید انجام دهید؟
آیا همان مکانی که هم اکنون در آن حضور دارید را می توانید در لحظه ای که هنوز وجود نداشته اید تصور کنید؟
اصلاً همین الان و فقط برای یک لحظه هم که شده و برای امتحان، سعی کنید، تا همان مکان را بدون حضور خود در آینده تجسم کنید.
تصور دنیا بدون حضور خودمون محال است و عجیب ! چرا ؟
مطمئناً هیچ کدام از ما، توانایی فکر کردن یا تجسم کردن دنیا را بدون حضور خود نداریم، در واقع آنقدر دنیا را با اطلاعات تجربی و حواس پنجگانه خود در ذهنمان، احساس و تجسم کرده و ساخته ایم که گویی همیشه بوده و تا همیشه خواهیم بود،
و جالب تر اینکه،
چرا مسئله ی مرگ و نبودن و نیستی را برای همــــــه، یعنی عزیزان و نزدیکان خود، و حتی تمام موجودات دنیا، می توانیم بپذیریم و تجسم کنیم، اما برای خودمان این امکان وجود ندارد؟
لطفاً فقط چند لحظه، در ذهن خود به این موضوع فکر کنید!
مدت زمان عمر انسان ها و موجودات :
همه ما هم اکنون یک سن و سال مشخصی داریم، مثلاً ۲۰ساله ، ۳۰ ساله، ۵۰ ساله و یا هر سن دیگری،
اما چیزی که مشخص و بدیهی است و علوم مختلف آن را اثبات می‌کند، این است که عمر سیاره محل زندگی ما چند میلیارد سال شده و خورشید چندین میلیارد سال و کل کیهان هم چیزی حدود ۱۳ میلیارد سال،
و این موضوعِ عجیب که، از پیدایش حیات و زندگی در این کره خاکی، و رشد و تکاملی که تک سلولی های اولیه تا موجودات زنده امروز ، و همه ی اهالی زمین داشته اند، فقط چند صد میلیون سال می گذرد و اینکه اولین نشانه‌های کشف شده از آثار به جامانده ی زندگی انسان‌های نخستین، نشان از حضور نهایتاً ۲۰۰ هزار ساله ما بر روی این سیاره خاکی دارد،
حالا یک سوال جالب دیگر در مورد حی و قیوم ؛
در تمام این مدت زمان و عمر 13 میلیارد ساله کیهان، یعنی از بیگ بنگ تا پیدایش و حضور فیزیکی انسان، و تا امروز، ما انسان هایی که هم اکنون در حال زندگی کردن هستیم در کجا قرار داشتیم؟
یا اینکه انسان هایی که بعد از این به دنیا خواهند آمد، حالا و در حال حاضر، کجا حضور دارند؟
به نظرم خیلی خوب باشد که لحظه ای هم به این موضوع عمیق تر فکر کنیم!
مثالی برای دلیل جاودانگی و همیشگی بودن خداوند :
همه ما به دفعات دیده‌ایم که اگر برای مدتی به یک باغچه پر از گلی رسیدگی نشود، آن باغچه از نظم و انضباط خود خارج شده و به سمت نابودی کامل پیش می رود، یا به قولی دیگر آن روحِ زندگی بخش را در آن نخواهیم دید.
خوب یک سوال دیگر و آن اینکه،
این نظم و انضباطی که در تمام جهان، شاهد آن هستیم، مثل حرکت کهکشان ها با تمام ستاره هایشان در کیهان، گردش ستاره ها به دور کهکشان ها، چرخش سیاره ها به دور ستارگان، و حتی گردش و چرخش وضعی سیاره ها به دور خود، که با این دقت برنامه ریزی شده و چندین میلیارد سال هم از عمر آن ها می گذرد و مطمئناً هم در میلیاردها سال بعد از حضور ما هم به همین صورت باقی خواهد ماند،
چه خالق، پروردگار و پرورش دهنده، نگهبان، و یا مدیر و مدبری داشته، که بعد از خلق با این همه تنوع و زیبایی مثال زدنی، و گذشت این همه زمان غیر قابل تصور، همچنان پابرجاست؟
اصلاً عمر کدام یک از تک تک اجزای تشکیل دهنده این کیهان و این طبیعت، روزی آغاز نشده و روزی هم به پایان نخواهد رسید؟
فکر کنم شما هم با من هم نظر باشید که این آفرینش مطمئناً به یک مدیریت دائمی و همیشگی نیاز دارد، که نه روزی به وجود آمده باشد و نه روزگاری محو و نیست گردد، و نه دچار خستگی و نه دچار حواس پرتی شود،
هرچند که برای ما انسان‌های محدود به زمان و مکان محال است بتوانیم حضور یک همچین حاکم و ناظری را که درگیر زمان و مکان نیست، همیشه بوده و همیشه نیز خواهد بود را به طور واقعی درک کنیم.
صفت و نام الهی حی و قیوم :
یکی از القاب و صفات خالق یکتا و پروردگار قدرتمند ما، الحی و القیوم است.
که منظور از این صفات را می توان اینگونه عنوان نمود؛
یعنی زنده ی همیشگی، بدون مرگ، با قدرت و آگاهی ای مطلق و کامل، و برپا کننده و بر پا دارنده ی تمام هستی، و تامین کننده تمام نیازهای کل موجودات، که در خلاصه به همیشه زنده و جاویدان ترجمه می شود.
وجود صفت حی و قیوم خداوند در انسان ها :
اگر ما واقعا به این اعتقاد داریم که قسمتی از خداوند در قالب روحـــی الهی و در جسم ما، همانند قطره ای از اقیانوس حضور دارد، که تمام خصوصیات اقیانوس نیز در آن وجود دارد، پس به این موضوع که ماهیت اصلی ما یا همان روح الهی و درونی ما، هم همچون او همیشگی و ابدی است، باید اعتقادی محکم داشته باشیم.
و چقدر تصور این موضوع لذت بخش است که ما هم مثل خالق یکتای خود، همیشه بودیم، همیشه هم خواهیم بود و فقط برای مدت کوتاهی حضور در این جسم را مانند لباسی موقت تجربه خواهیم نمود.
جاودانگی انسان :
حال چه نیکوست که در این روز با اتصال به این صفات زیبای خداوند، اینچنین او را یاد کنیم تا بتوانیم در این مدت زمان کوتاه حضور مادی خود، خَلقُ و آفرینشی از خود برجا گذاریم که تا دنیا دنیاست پا برجا بماند و دیگر انسانها تا همیشه از آن بهره مند شوند.
همانند کشف و اختراع برق و الکتریسیته توسط ادیسون، یا کشف قوانین جهان هستی برای رشد علم بشر مانند قانون جاذبه نیوتن و یا نسبیت عام انیشتین، و یا تمام اختراعات و کشفیات انسان های ماقبل که همچنان از آن ها استفاده می شود یا چرخ که اختراع آن باعث بوجود آمدن تحولی عظیم در زندگی کل بشریت شد.
و حتی راه و روش پیامبران الهی برای درک و ارتباط با خداوند و بندگان او.
درخواست و دعا به درگاه خداوند حی و قیوم :
حال امروز این چنین او را یاد خواهیم کرد که:
پروردگارا ! می دانم که تو این جهان و تمام موجودات آن را و حتی من و تمام انسان های دیگر را بیهوده و بدون هدف خلق نکرده ای، و می دانم که من در بیشتر اوقات زندگی ام با عقل و هوش ناچیز خودم دست به هر عملی زده ام، که بیشتر آنها در پیروی از امیال و آرزوهای نفسانی و بر اثر منیت و ایگوی خودم بوده و در مسیر تحقق هدف الهی ترسیم شده ام از سوی تو قرار نداشته است.
پس از تو می خواهم که مرا در شناخت هدف و دلیل اصلی حضورم در این دنیا هدایتم نمایی، همان دلیلی که راه رسیدن به تعالی و کمال واقعی من است و موجب رضایت تو نیز می شود.
پس از تو درخواست می کنم :
پروردگارا ! هشیاری ای به من عطا کن که ابدی بودن و جاودانگی ام را در هر لحظه به یاد داشته باشم، و بدانم که زندگی من با مرگ به پایان نمی رسد.
پروردگارا ! خدمت کردن به خلق که بر اساس کتاب های آسمانی خدمت کردن به توست را دوست می دارم، پس، از تو درخواست می کنم که مرا وسیله خودت در خدمت رسانی، برقراری صلح جهانی و واسطه رسیدن نعمت ها و ثروت به دیگر انسان ها قرار دهی.
پروردگارا ! از تو می خواهم تا، در کسب علم و حکمتی که با آن بتوانم به تمام انسان ها خدمتی ماندگار و دائمی کنم یاری فرمایی.
ذکر حی و قیوم ، معادل و معنی آن به زبان پارسی :
یا حی و یا قیوم و یا ای برقرار و همیشگی ویا ای حاضر همیشه در همه جا