توضیحات، مراقبه و مدیتیشن با صفت الهی هادی
فایل صوتی توضیحات به همراه مراقبه و مدیتیشن با نام و صفت الهی هادی
پیشنهاد می کنم برای درک بهتر موضوع ابتدا فایل صوتی رو گوش دهید
صفحه عطرصلح در سایت حامی باش
چکیده و خلاصه ای از موضوعات فایل صوتی
بسم الله الرحمن الرحیم
هادی یعنی چی؟
به نام خداوند، خالق خلاق
معنی هادی به زبان پارسی : به معنی معنای راهنما یا هدایتگر هستش.
و خداوند هم در قرآن خودش رو هادی المضلین معرفی کرده یعنی هدایت کننده گمراهان
متن فایل صوتی هادی
امروز قراره با صفت هادی خداوند بیشتر آشنا بشیم.
ببینید در واقع هادی به کسی میگن که توی مسیر حرکت به سمت مقصد یا هدفی راهنمای دیگران میشه و دیگران هم با پیروی از او سعی میکنن که به مقصد یا هدف مورد نظرشون برسن.
کلمه هادی در زبان پارسی به معنای راهنما یا هدایتگر هستش.
دیدید زمانی که وسیله ای میخریم برای استفاده صحیح و درست از اون وسیله یک دفترچه راهنما داخل بسته یا جعبه اون قرار میدن.
اون دفترچه راهنما هم زمان استفاده از اون وسیله برای ما نقش هادی رو بازی می کنه و اگر ما طبق اون دستورالعمل های درون دفترچه عمل کنیم نه تنها بهترین استفاده و بهره برداری رو از اون دستگاه داریم بلکه با رفتار و اعمال اشتباه خودمون آسیبی به اون وسیله نمی زنیم یا از بین نمی بریم و خرابش نمی کنیم.
مثلا زمانی که یک دستگاه الکترونیکی جدید میخریم که از قبل هم با کارایی‌های اون آشنایی نداریم، مطمئنا قبل از شروع به استفاده از اون دستگاه اول یه نگاهی به دفترچه راهنماش می کنیم تا حداقل با چند تا مساله اصلی اون آشنا بشیم.
چون مثلا اگر ولتاژ مورد نیاز اون دستگاه 220 ولت باشه و ما اون دستگاه رو به ولتاژ بیشتر یا کمتر از دویست و بیست ولت متصل کنیم دستگاه یهو روشن نمیشه و کار نمیکنه یا بر اثر جریان برق بالا کلاً میسوزه و از بین میره.
و اینکه توی اون دفترچه راهنما شرایط و محل نگهداری دمای مورد نیاز اون محل برای نگهداری دستگاه.
خطرات احتمالی که امکان آسیب زدن به اون دستگاه رو دارن و حتی بهترین شرایط استفاده از اون دستگاه رو به ما اعلام میکنه و در واقع با این کار ما رو هدایت میکنه.
حالا یه سوال اون دفترچه راهنما از کجا اومده؟
خب جواب خیلی ساده ای داره توسط سازنده یا خالق اون دستگاه تهیه شده و در داخل بسته اصلی قرار داده شده.
و اینکه ما انسان هستیم و واقعا هم درست نیست که خودمون رو با یک دستگاه مقایسه کنیم.
اما چیزی که ما رو با اون دستگاه توی یک دسته قرار میده اینه که جفتمون سازنده یا همون خالق داریم.
یعنی یک قدرتی بزرگتر از اون دستگاه یا ما انسان ها دست به خلق و آفرینش یا ساختن ما زده.
حالا شما اینو در نظر داشته باشید که یک انسان زمانی که یک دستگاه رو خلق و تولید میکنه برای آفریده خودش یک دفترچه راهنما هم کنارش قرار میده تا بعدا کسی نگی که اگه یکی بود که روش استفاده درست و صحیح اون دستگاه رو به من میگفت، من این بلا رو سر دستگاه نمی آوردم.
حالا به نظر شما نیرویی قدرتمند و با علم بیکران مثل خداوند که یک موجود فوق پیشرفته مثل ما انسان ها رو خلق میکنه اسم مون هم میذاره اشرف یا شریف ترین مخلوقات برای راهنمایی ما هیچ کاری نمیکنه؟
جواب من که منفیه و بعید میدونم که نظر شما هم بامن مخالف باشه.
درواقع امکان نداره اون خدایی که مظهر تمام قدرت ها و منبع تمام علم هاست زمانی که در حال خلق ما بوده حواسش به راهنمایی و هدایت ما نبوده باشه.
مطمئنا یه راه و روشی رو برای راهنمایی ما توی تک تک لحظه های زندگی ما قرار داده و امکان نداره از راهنمایی ما انسانها دست برداره.
اگر هر کدوم از ما بخوایم به بالاترین جایگاه خلقت مون برسیم مطمئنن نیاز به هدایت داریم.
اگه قرار باشه هر کدوم از ما وظیفه و رسالت شخصی مون که دلیل خلق مون هستش رو پیدا کنیم و یا مسیرش قرار بگیریم وحرکت کنیم نیاز به هدایت داریم.
اگه قرار باشه بهترین محصول ممکن رو را از خود ارائه بدهیم نیاز به هدایت داریم.
خب الان هم که هر کدوم از ما تو یک شرایط متفاوت قرار گرفتیم و اگر هم قراره هر کدوم از ما به بهترین و درست ترین کار، هدف و مقصد یا هر چیز دیگه ای که دوست داریم برسیم، نیاز به هدایت داریم.
میدونید این حرفها و صحبتها منو یاد این مسیریاب ها میندازه؟
بذارید اینجوری بگم.
اگه هر کدوم از ما از هر نقطه ای توی کشور که باشیم قصد سفر به مرکز کشور را داشته باشیم، اونایی که غرب کشور هستن باید به سمت شرق حرکت کنن و اونایی که شرق هستن باید به سمت غرب یا اونایی که شمال باید به سمت جنوب و جنوبی ها هم به سمت شمال حرکت کنن.
درسته که مقصد هممون یه جا هستش اما مسیر و جهتی که باید برای حرکت کردن انتخاب کنیم با هم دیگه فرق داره.
در واقع هر کدوم از ما یک مسیر منحصر به فرد داریم و برای فهمیدن مسیر خودمون نیاز به هدایت داریم.
برای زندگیمون هم اگر نتونیم خودمون رو بشناسیم نتونیم قدرت ها و استعداد هامون رو کشف و پیدا کنیم.
هیچ وقت نمی تونیم مسیر یا راه درست رو پیدا کنیم و برای فهمیدن این مسائل نیاز به هدایت داریم.
الان چند سالی شده که تعداد قابل توجهی از ما در حال استفاده از مسیریاب ها هستیم مثل گوگل مپ، ویز نشان یا امثال اینها.
خب وظیفه این مسیریابها واقعا چیست؟
غیر از این است که در تمام مسیر و در هر نقطه ای که قرار داریم باید مسیر و راهی را به ما نشان بدهند که مارو به مقصد برسونه یا ما رو هدایت کنن و برای ما نقش هادی رو بازی کنند.
و حتی اگر در طول مسیر ما راه رو اشتباه بریم با آلارم های خودشون سریع به ما اطلاع میدن و سعی میکنن که ما رو به مسیر اصلیمون برگردونن.
و اینکه اگر در طول مسیر ما متوجه بشیم که مثلا باید به سمت جنوب حرکت کنیم اما در اون لحظه در حال حرکت به سمت شمال یعنی برعکس مسیری که فکر میکنیم درسته برامون.
ما باز هم به راهنمایی و هدایت اون نرم افزار اعتماد میکنیم و مطمئن هستیم که توی اون لحظه داره ما رو از بهترین مسیر ممکن به مقصدمون هدایت میکنه.
و یک نکته خیلی مهم این که برای اون مسیریاب فرقی نمیکنه که ما الان کجا هستیم، چه جور آدمی هستیم، جنسیت مون چیه؟
اهل کجاییم یا چه نژادی داریم؟
یا اصلا دین و ایمانمون چیه؟
فقط یک چیز براش مهمه.
اینکه ما برای راهنمایی و مسیریابی مون از اون نرم‌افزار کمک بخوایم ازش استفاده کنیم و اگر هم ما بهش واقعا اعتماد کنیم و از هدایتش استفاده کنیم، نتیجه این میشه که از وقتی که ما هدایت خودمون رو به اون مسیریاب بسپاریم، از هر نقطه و مکانی که باشیم تا زمان رسیدن به مقصدمون دست از هدایت و راهنمایی ما برنمی داره مگه اینکه خود ما دیگه دوست نداشته باشیم و نخواهیم که از اون مسیریاب و هدایت اون نرم افزار استفاده کنیم.
حالا شما توانایی این نرم افزار ها و مسیریاب هارو برای هدایت کردن.
با هدایتگری خداوند مقایسه کنید.
درسته که واقعا مقایسه اشتباه و بیهوده ایه اما راستش اینجوریه که اکثر ما به این نرم افزار ها اعتماد بیشتری داریم تا به خداوند که در هر لحظه و در هر مکانی همراهمون هست و می تونه ما رو به بینهایت روش ممکن هدایت کنه.
خدایی که خالق و فرمانروای تمام عالم هستی و کائنات هستش و می تونه موجودات بدون هوش و استعداد رو مثل تمام سیاره ها و ستاره ها توی مسیر خودشون هدایت کنه و یا یک موجود ظریف و نحیف مثل رویان درون یک گیاه رو می تونه جوری هدایت کنه که به بلندترین درخت ها تبدیل بشه.
نمی تونه ما انسانها رو هدایت کنه که هم تکه و قطره ای از وجود خودش هستیم و هم از لحاظ هوش و استعداد قابل مقایسه با هیچ موجود دیگه ای نیستیم؟
نمیتونه ما انسانها رو که هم میتونیم ببینیم هم میتونیم بشنویم، هم میتونیم بفهمیم و هم میتونیم درک کنیم به سمت بلندترین قله های موفقیت و سعادت هدایت کنه.
میدونم که جواب شما هم به این سوال مثل من مثبته.
خدا همه ما رو هدایت میکنه.
فقط باید به هدایت گری او و ایمان قلبی داشته باشیم و بخواهیم که هدایت بشیم و با گوش هامون درست بشنویم و با چشم هامون درست ببینیم و با عقل و شعور و فهم مون نشانه‌های هدایت الهی رو درک کنیم و از همه مهمتر با احساس و قلبمون و با اطمینان خاطر دست به انتخاب بزنیم.
هادی در قرآن
توی کتاب قرآن و در آیه بیست و هفت سوره رعد خداوند فرموده که هر کس به سمت خداوند حرکت کنه خود خداوند اون شخص رو مورد هدایت خودش قرار میده.
و توی آیه 114 سوره اعراف هم اینچنین فرموده که هدایت گری فقط و فقط از سوی خداوند هستش وهرکس که به دنبال هدایت خداوند نباشه خدا اون شخص رو مورد هدایت خودش قرار نمیده و به حال خودش رهاش میکنه تا خودش راهش رو پیدا کنه.
نکته اصلی درخصوص صفت هادی
و اینکه ما اگر در مسیر هدایت خدا قرار گرفته باشیم و به مرحله و جایی برسیم که به ظاهر هیچ راهی نباشه یا حداقل به نظر ما راهی وجود نداشته باشه، خداوند با قدرت خودش، با نفوذ خودش در تمام هستی و جهان یک راهی رو برای ما باز میکنه که کسی نمیتونه حتی باورش کنه مثل چی؟
درست مثل زمانی که حضرت موسی با قوم بنی اسرائیل بر هدایت خدا قرار گرفته بود حرکت کردند و توی مسیر خودشون به دریا رسیدن.
خب به ظاهر تمام راهها بسته بود و دشمنانشان هم که از پشت سر دنبالشون بودند.
خداوند چه جوری هدایتشون کرد، دریا رو براشون شکافت و اونها رو از دل دریا عبور داد و بقیه داستان هم که خودتون بهتر میدونید.
هادی در کلام پیامبران دیگر ادیان الهی
از اونجایی که توی بیشتر فایل ها هم از کتاب قرآن گفتم دوست دارم از بقیه ادیان و پیامبران دیگه هم حرف به میون بیارم.
پیامبری بوده به نام اشعیا که کتابی هم با نام او هنوز توی دسترس مردم قرار داره.
توی این کتاب و آیه شانزدهم باب چهل و سوم اون، این چنین از هدایت موسی توسط خداوند حرف به میان آورده و گفته که من همان خدایی هستم که آبها را کنار زدم و از میان دریا راهی برای بندگانم باز کردم.
خب شاید هر کدوم از ما تا الان کلی کار اشتباه انجام دادیم و به غیر از خداوند دنبال هادی دیگه ای رفته باشیم اما مطمئنا هیچ کدوممون اشتباهی به بزرگی اشتباه حضرت آدم و حوا انجام ندادیم که اصطلاحاً در بهشت حضور داشتن و از نزدیک اون همه نعمت و فراوانی را دیده بودند ومقام و منزلت خودشون رو درک کرده بودن.
اما زمانی که متوجه اشتباه خودشون میشن و به درگاه خداوند ابراز پشیمانی یا همون توبه میکنن و از خداوند طلب بخشش و هدایت برای خارج شدن از اون شرایط می کنند،
خداوند بعد از اینکه توبه اونها رو می پذیره اینجوری بهشون میگه که برای زندگی بر روی زمین قدم بگذارید.
زمانی که از طرف من هدایتی برای شما اومد هرکس که از اون هدایت پیروی کنه براش گمراهی و بدبختی و سختی نخواهد بود و هرکس هم که از هدایت من پیروی نکنه رو برگردونه و توجهی به اون هدایت نداشته باشه در زندگی سختی قرار میگیره.
سوره طاها آیات صد و بیست و یک و صد و بیست و دو.
حالا من و شما باید خودمون ببینیم که توی چه مسائلی از زندگیمون توی مشکلات و سختی ها قرار گرفتیم تا متوجه بشیم که توی چه مسائلی به هدایت های خداوند دقت نداشتیم و با تغییر رفتارهامون از اون مشکلات خودمون رو رها و آزاد کنیم.
و کلام آخر که مخاطب اصلیش خودم هستم و به شما دوست عزیز هم توصیه میکنم
فقط کافیه که ما باور کنیم ایمان بیاوریم که خداوند می تونه ما رو هدایت کنه.
اونوقته که مطمئناً هدایت خودمون رو دست هادی اصلی می سپاریم.
مطمئنا امکان نداره که خداوند ناامیدمان کنه.
در آخر هم با دعایی به درگاه خداوند آماده مراقبه با نام و صفت هادی خواهیم شد.
خداوندا!
ای پروردگار و ای فرمانروای تمام عالم هستی،
ای بخشنده و مهربان!
ما فقط و فقط تو را می پرستیم و فقط و فقط از تو کمک و راهنمایی می خواهیم.
لطفاً همه ما را به راه راست و مستقیم که نعمت هایت در آن قرار دارد راهنمایی بفرما.
آمین یا رب العالمین.
صفحه های مرتبط :